اندازهگیری زمانی است که استخراجکنندگان یا اعتبار سنجیها در یک شبکه برای تأیید تراکنشهای درون یک بلاک و تولید یک بلاک جدید در آن بلاک چین طول میکشد.
بلاک چین ها اولین بار توسط بیت کوین در سال ۲۰۰۹ رایج شدند. این فناوری با ایجاد ارزهای رمزنگاری شده بیشتر رشد کرده است که هر کدام می توانند از زنجیره بلاکی متفاوت یا یکسان، روش های اعتبارسنجی و تکنیک هایی برای ایجاد بلاک های جدید استفاده کنند.
بلاکچین یک پایگاه داده توزیع شده است که تمام تراکنش های درون یک شبکه ارز دیجیتال را ثبت می کند. شما می توانید یک بلاک در پایگاه داده را به عنوان سلولی در صفحه گسترده در نظر بگیرید که اطلاعات تراکنش در آن ذخیره می شود. ماینرها تراکنش ها را تأیید می کنند، که زمان می برد زیرا یافتن راه حل بلاک مستلزم انجام محاسبات آزمایشی و خطای زیادی از سوی رایانه ها است.
هر ارز دیجیتال زمان بلاک متفاوتی دارد. بیتکوین حدود ۱۰ دقیقه طول میکشد، در حالی که اتریوم تنها حدود ۱۴ ثانیه طول میکشد. مدت زمان دقیقی که برای تولید بلاک طول میکشد متفاوت است و به سختی هش بستگی دارد. به عبارت دیگر، زمان های بلاک همیشه یکسان نخواهند بود.
مکانیسمهای اجماع وجود دارد تا به شبکه اجازه دهد تا در مورد معتبر بودن یک تراکنش توافق کند. ارزهای دیجیتال میتوانند از مکانیسمهای اجماع مختلفی استفاده کنند که از جمله عوامل دیگر، بر زمان لازم برای تأیید تراکنشها و ایجاد بلاکهای جدید است. اثبات کار و اثبات سهام دو نوع مکانیسم توافقی هستند که از روشهای مختلفی برای تأیید یک معامله استفاده میکنند. اتریوم در حال انتقال به مکانیزم اجماع اثبات سهام در سال ۲۰۲۲ است، در حالی که بیت کوین همچنان بر روی مکانیسم اثبات کار قرار دارد.
منبع : Block Time (زمان بلاک) چیست؟